Miasto Stołeczne Warszawa

Oglądam scenę bombardowania lasu. Nie wiadomo skąd dokładnie wiedziałem już wcześniej jak to wygląda i wiem jakie to uczucie być w bombardowanym lesie. Czuję satysfakcję.

Od autorki: Swoją pracę opieram na badaniu tego, czy jest sens mówić o wojnie w obrębie sztuki, a jeśli tak, to jakie treści mogą stać się tworzywem dla sztuki performatywnej. Sprawdzam w jaki sposób używamy pamięci do "pamiętania" o wojnie i jak to się zmienia w pokoleniach. Jaki jest realny wpływ tej pamięci na życie ludzi w Polsce i czy jest to mechanizm który uniwersalizuje się poza Polskę. Czy istnieje możliwe do uzyskania doświadczenie widza które może inaczej uporządkować to co jest zapisane w pokoleniowym przekazie? Jaką zmianę w percepcji minionej wojny uznalibyśmy za korzystną dla współcześnie żyjących? Co byłoby korzystne - dobrze zapomnieć czy uświadomić sobie jak wiele się pamięta?

Reżyseria: Anna Karasińska

źródło: organizator