W Japonii od czasów najdawniejszych istnieje obrzęd zaduszkowej uczty i tańców odprawianych w skwarze lata podczas „Obon” – święta przodków. Odbywają się zaduszkowe zjazdy rodzinne, biesiady oraz tańce społeczności w przestrzeni publicznej. Uczestnicy suną korowodem po uliczkach lub wokół placu zgromadzeń. Do obcowania żywych z duszami przodków nawiązuje wielu wybitnych twórców teatru w Japonii.
„Dziady polsko-japońskie/Soreisai, noc ósma” w reżyserii Jadwigi Rodowicz to samoodtwarzająca się biesiada z duchami o charakterze ciemno-listopadowym, ale zarazem wesołym – to potańcówka. Ideogramy chińskie użyte w nazwie, so 祖 rei 霊 i sai 祭 tworzą neologizm „Święto Duchów Przodków” 祖霊祭 Przedstawienie to nowa odsłona spektaklu, prezentowanego w 2018 i 2019 roku.
Punktem wyjścia dla twórców był scenariusz wydarzenia zbudowanego na kanwie „Dziadów wileńsko-kowieńskich” (Część II oraz Część IV) Adama Mickiewicza, i ułożonych w sekwencji przedstawienia Teatru 13 Rzędów w Opolu w 1962 roku. Użyty został także fragment dramatu współczesnego japońskiego „nō Bōkonka” („Pieśń goryczy”) Tady Tomio. Oprócz samego tekstu, materię ustanowiła muzyka tradycyjna grana na żywo oraz kilka dokumentalnych wizerunków ofiar samospaleń („Popatrz, jaki tu żar płonie!”).
źródło: organizator